Jakarta – Peritonitis wordt veroorzaakt door een bacteriële of schimmelinfectie die een ontsteking van het dunne slijmvlies van de buikwand (peritoneum) veroorzaakt. Er zijn twee soorten peritonitis, namelijk primaire peritonitis (veroorzaakt door infectie afkomstig van het buikvlies) en secundaire peritonitis (door verspreiding van infectie vanuit het maagdarmkanaal). Beide soorten peritonitis zijn levensbedreigend en moeten worden behandeld zodra ze zijn gediagnosticeerd.
Herken levensbedreigende risicofactoren voor peritonitis
Het risico op peritonitis hangt af van het type infectie dat optreedt. Bij primaire peritonitis is het risico op infectie verhoogd bij mensen die cirrose hebben of dialyse ondergaan via de buik ( Continue ambulante dialyse /CAPD). Bij secundaire peritonitis neemt het risico op infectie toe bij mensen die interne organen hebben gescheurd, wonden aan de buik als gevolg van een verwonding of na een buikoperatie, en bekkenontsteking, gastro-intestinale aandoeningen (zoals de ziekte van Crohn of diverticulitis) en pancreatitis hebben.
Veel voorkomende symptomen van peritonitis zijn koorts, buikpijn bij aanraking, winderigheid, misselijkheid, braken, verminderde eetlust, diarree, moeite met gasgeven, constipatie, zwakte, hartkloppingen, aanhoudende dorst en minder urineproductie. Als u deze tekenen en symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts voor een diagnose.
Hoe peritonitis te diagnosticeren en te behandelen?
De diagnose peritonitis wordt gesteld door te vragen naar symptomen en medische geschiedenis, evenals een lichamelijk onderzoek door zachtjes op de buikwand te drukken. Als u CAPD ondergaat, zal uw arts peritonitis diagnosticeren door te kijken naar de vloeistof die uit het buikvlies komt. Indien nodig voert de arts aanvullende onderzoeken uit in de vorm van:
Bloedonderzoek, om het aantal witte bloedcellen te tellen.
Beeldvormingstests, namelijk röntgenstralen of CT-scan . Het doel is om te controleren op gaten of andere scheuren in het spijsverteringskanaal.
Peritoneale vloeistofanalyse (paracentese), om de aanwezigheid of afwezigheid van infectie of ontsteking te zien.
Als de diagnose is gesteld, wordt aanbevolen dat mensen met peritonitis een ziekenhuisopname ondergaan. Sommige behandelingen voor de behandeling van peritonitis omvatten de toediening van medicijnen (zoals injecteerbare antibiotica of antischimmelmiddelen) en chirurgie. Chirurgische procedures worden uitgevoerd om geïnfecteerd weefsel te verwijderen of tranen in inwendige organen te sluiten.
Als een persoon met peritonitis sepsis ontwikkelt of de infectie zich heeft verspreid naar de bloedbaan, kan de arts aanvullende medicijnen voorschrijven, zoals medicijnen om de bloeddruk te handhaven. Ondertussen, voor mensen met peritonitis die CAPD ondergaan, injecteert de arts medicijnen rechtstreeks in de peritoneale holte en adviseert om de activiteit van CAPD te stoppen totdat ze genezen zijn van peritonitis.
Peritonitis kan worden voorkomen, hier is hoe
Preventie van peritonitis hangt af van de risicofactoren. Bijvoorbeeld het geven van antibiotica om buikvliesontsteking te voorkomen bij mensen met cirrose. Ondertussen zijn er voor mensen die CAPD ondergaan verschillende stappen die kunnen worden genomen:
Was uw handen grondig met zeep voordat u de katheter aanraakt.
Reinig de huid rond de katheter regelmatig met een antisepticum.
Bewaar CAPD-apparatuur op een schone plaats.
Draag een masker bij het doen van CAPD.
Vermijd slapen met huisdieren.
Dat zijn de risicofactoren voor peritonitis die bekend moeten zijn. Als u buikpijn krijgt die gepaard gaat met de bovenstaande symptomen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts om de oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling te krijgen. U kunt de functies gebruiken Neem contact op met dokter wat zit er in de app om de dokter te vragen via chatten, en Spraak-/videogesprek. Kom op, downloaden sollicitatie nu in de App Store of Google Play!
Lees ook:
- 5 soorten maagaandoeningen die vaak voorkomen
- Peritonitis Buikpijn kan dodelijk zijn
- Het gevaar van peritonitis, ontdek de feiten
