Jakarta – Iridocyclitis, ook wel bekend als uveïtis anterior, is een soort oogziekte die wordt veroorzaakt door een ontsteking van de iris en het corpus ciliare. Deze aandoening veroorzaakt rode en gezwollen ogen, ontwikkelt zich stil (chronisch) of verschijnt plotseling (acuut). Zodat u beter weet, weet u het verschil tussen chronische iridocyclitis en acute iridocyclitis.
Lees ook: 7 ongebruikelijke oogziekten
Acute iridocyclitis versus chronische iridocyclitis
Het verschil tussen acute iridocyclitis en chronische iridocyclitis ligt in het tijdsverloop van de ziekte. Bij acute iridocyclitis verschijnen de symptomen plotseling en duren ze 6 weken. Bij chronische iridocyclitis houdt de oogontsteking langer dan drie maanden aan. Chronische iridocyclitis kan terugkeren nadat de behandeling is voltooid. Er is ook een ander type, namelijk terugkerende iridocyclitis die kan genezen en vaak terugkeert.
De symptomen van iridocyclitis herkennen
Symptomen van iridocyclitis zijn onderverdeeld in drie, namelijk tekenen van vasculaire blokkade, vochtafscheiding (exsudatie) en pupilveranderingen. Als het midden of de voorkant van het oog is geïnfecteerd, zijn de symptomen rode ogen, tranende ogen, oogpijn, vernauwde pupillen, wazig zien en gevoeliger ogen voor licht (fotofobie). Ondertussen veroorzaakt een infectie aan de achterkant van het oog wazig zien en verschijnen er zwarte vlekken in het zicht ( drijvers ).
Lees ook: Hoe beïnvloeden vitamines de gezondheid van het oog?
Verschillende oorzaken van iridocyclitis
Iridocyclitis treedt op als gevolg van het binnendringen van organismen van buiten het oog via een open wond (ulcus). Infectie kan ook optreden als gevolg van bacteriële infecties (zoals de bacteriën die tuberculose, syfilis, gonorroe veroorzaken), virussen (zoals virussen die mazelen, pokken en griep veroorzaken) en endogene protozoa (zoals toxoplasmose).
Andere oorzaken zijn allergische reacties en auto-immuunziekten. Dat is de reden waarom mensen met auto-immuunziekten (zoals reumatoïde artritis) vatbaar zijn voor iridocyclitis, inclusief mensen met multiple sclerose en andere ziekten die het immuunsysteem verzwakken (zoals HIV/AIDS). Het gebruik van bepaalde medicijnen kan ook iridocyclitis veroorzaken.
Diagnose en behandeling van iridocyclitis
Iridocyclitis wordt gediagnosticeerd door middel van anamnese (interviews over ervaren symptomen en ziektegeschiedenis), lichamelijk onderzoek (in de vorm van oogonderzoeken) en ondersteunende onderzoeken zoals thoraxfoto's en bloedonderzoek. Nadat de diagnose is gesteld, worden de volgende soorten medicijnen gebruikt om iridocyclitis te behandelen:
Antibiotica of antivirale middelen, als iridocyclitis wordt veroorzaakt door een bacteriële of virale infectie.
corticosteroïden, gegeven in de vorm van oraal (via de mond), ooginjectie of druppels. Corticosteroïden worden niet gegeven als er een hoornvlieszweer is.
mydriatisch, een medicijn dat werkt om de pupil van het oog wijd (verwijd) te houden. Dit medicijn kan het genezingsproces helpen, oogpijn als gevolg van pupilbewegingen verminderen en voorkomen dat de pupil aan de ooglens blijft kleven. Bijwerkingen van het medicijn zijn wazig zien en fotofobie.
Immunosuppressiva , aanbevolen als de symptomen die optreden ernstig zijn en het risico lopen blindheid te veroorzaken. Dit medicijn wordt ook gegeven als andere medicijnen iridocyclitis niet hebben kunnen overwinnen.
Lees ook: Werken op de computer, hier zijn 4 manieren om voor de gezondheid van het oog te zorgen
Dat is het verschil tussen chronische iridocyclitis en acute iridocyclitis. Heeft u oogklachten, schroom dan niet om een specialist te raadplegen. Zonder in de rij te hoeven staan, kunt u nu hier direct een afspraak maken met een oogarts in het ziekenhuis van uw keuze. U kunt de oogarts ook vragen en beantwoorden met: downloaden sollicitatie via de Ask a Doctor-functie.
