Jakarta - Als een persoon seksueel actief is, vooral met meerdere partners, moet hij of zij bescherming gebruiken en zich laten testen. Dit is belangrijk om te doen omdat een persoon een seksueel overdraagbare aandoening kan hebben zonder het te beseffen.
In de meeste gevallen vertonen seksueel overdraagbare aandoeningen geen tekenen of symptomen. Het is dus een goed idee om regelmatig te worden gecontroleerd op seksueel overdraagbare aandoeningen of wanneer u achterdochtig bent over uzelf en uw partner. Praat met uw arts over uw toestand en welke onderzoeken u nodig heeft.
Onderzoek om seksueel overdraagbare aandoeningen op te sporen
Hier zijn enkele richtlijnen voor het controleren op seksueel overdraagbare aandoeningen waarmee u mogelijk moet leven.
Chlamydia en Gonorroe
Screening op chlamydia en gonorroe gebeurt door middel van een urinetest of door een uitstrijkje in de penis of baarmoederhals. Vervolgens wordt het monster in het laboratorium geanalyseerd. Deze screening is belangrijk, want als een persoon geen tekenen en symptomen heeft, realiseert hij zich misschien niet eens dat hij besmet is.
Lees ook: Pas op, deze 4 seksueel overdraagbare aandoeningen komen vaker voor bij vrouwen
Screening op hiv, syfilis en hepatitis
HIV-tests moeten worden uitgevoerd als een routinematige medische behandeling, als u een tiener of volwassene bent in de leeftijd van 13-64 jaar. Jongere adolescenten moeten worden getest als ze een hoog risico lopen op seksueel overdraagbare aandoeningen.
Hepatitis C-onderzoek wordt ook aanbevolen voor alle mensen geboren tussen 1945-1965, omdat deze leeftijdsgroep vatbaar is voor hepatitis C.
In de tussentijd moet u mogelijk worden getest op syfilis door een bloedmonster of een uitstrijkje te nemen van eventuele genitale zweren die u heeft. Het monster zal in een laboratorium worden onderzocht om te testen op hiv en hepatitis.
Herpes genitale onderzoek
Er is geen goede test voor herpes, deze virale infectie kan zelfs worden overgedragen als een persoon geen symptomen heeft. Uw arts kan een weefselmonster of een litteken op uw genitale gebied nemen als u dat heeft, dit zal in een laboratorium worden gecontroleerd. Een negatief testresultaat sluit echter niet uit dat herpes de oorzaak is van genitale ulceratie.
Lees ook: Zelden gerealiseerd dat deze 6 hoofdfactoren hiv en aids veroorzaken
Bloedonderzoek kan ook helpen bij het opsporen van herpesinfecties uit het verleden, maar de resultaten zijn niet altijd overtuigend. Verschillende bloedonderzoeken kunnen artsen helpen onderscheid te maken tussen de twee hoofdtypen van het herpesvirus. Type 1 is een virus dat meestal gewone zweren veroorzaakt, hoewel het ook genitale zweren kan veroorzaken.
Terwijl type 2 een virus is dat vaker genitale zweren veroorzaakt. De resultaten zijn echter mogelijk niet helemaal duidelijk, afhankelijk van de gevoeligheid van de test en het stadium van infectie. De testresultaten kunnen vals-positief of vals-negatief zijn.
HPV-test
Bepaalde typen humaan papillomavirus (HPV) kunnen baarmoederhalskanker veroorzaken, terwijl andere typen HPV genitale wratten kunnen veroorzaken. Veel seksueel actieve mensen zijn besmet met HPV, maar ontwikkelen nooit symptomen. Het virus verdwijnt meestal binnen twee jaar.
Helaas is er geen routinematig gebruikte HPV-test bij mannen. Meestal wordt de infectie bij mannen gediagnosticeerd door visuele inspectie of biopsie van genitale wratten. Terwijl bij vrouwen de HPV-test de uitstrijkje en de HPV-test verdubbelt.
Lees ook: HStop stigma op PLWHA of mensen met hiv/aids, hier is de reden
HPV is ook in verband gebracht met kanker van de vulva, vagina, penis, anus en mond en keel. Het vaccin kan zowel mannen als vrouwen beschermen tegen sommige typen HPV, maar het is effectief wanneer het wordt gegeven voordat de seksuele activiteit begint.
Dat zijn enkele controles die kunnen worden uitgevoerd. Als de testresultaten positief zijn, is de volgende stap om verdere tests te overwegen en een behandeling te krijgen zoals aanbevolen door de arts. Praat met uw arts over uw toestand via de app . Vertel het daarna aan je partner. Uw partner moet ook worden geëvalueerd en behandeld, omdat u sommige infecties aan elkaar kunt doorgeven.
